Blog | Tejas Kulkarni

"गुरुपोर्णिमा" - मला लाभलेलीे नवी गुरु ... !... ... दि. २० एप्रिल २०१८ - कसं वागावं, कुणाकडे बघू नये, कसं रहावं, काय केल्याने भलं होईल, काय न केल्याने तुझ्यामागे भिती राहणार नाही ... या प्रश्नांचं उत्तर -  "खाली मुंडी घालून गपगूमान ऐकावं त्यातच भलं असतं" या जागतिक मंत्राचा अनुग्रह मिळाला - आणि याच दिवशी आयुष्यात नव्या गुरूंचं पदार्पण झालं... सौ. तेजस्विनी तेजस कुळकर्णी ... ... "तेजसराव सांभाळा"... हे पाठवणीच्या वेळी सासूबाई म्हणाल्या होत्या.... त्यात तेजसराव आणि सांभाळा मध्ये साइलेंट "तुम्हाला स्वतःला" हे होतं, याची फोड सासरेबुवांनी हल्लीच केली... आपल्या माणसाची आपल्याला गॅरंटी असते (पक्षी : त्यांची मुलगी) -  म्हणून तुम्हाला सावध केलं..." - आपल्याला लाभलेली गुरु जबरदस्त आहे याची खात्री पटली ....! ... आई, पप्पा, आजोबा, शाळेतले शिक्षक, स्वतःचे अनुभव या सगळ्यांसह नवी गुरु लाभली आहे... "अहो, ऐक ना" म्हणाली की सरळ खुर्चीवर बसायचं आणि मिळणारं ज्ञान घ्यायचं इतकं सरळ सरळ शिक्षण सुरु आहे !  Jokes apar

मला किती ही काँग्रेस नको असली तरीही पप्पू का जाना जरुरी है  Sarang Darshane ह्यांच्या  ब्लॉगवरील लेख आहे... राजीव आणि राहुल…. इंदिरा गांधी यांची हत्या ३१ ऑक्टोबर, १९८४ रोजी झाली, तेव्हा २० ऑगस्ट १९४४ रोजी जन्मलेले राजीव गांधी बरोबर ४० वर्षांचे होते. मातेच्या दुर्दैवी हत्येनंतर काही तासांतच राजीव यांनी पंतप्रधानपदाची शपथ घेतली. पुढे राजीव गांधी यांची २१ मे १९९१ रोजी धानू या मानवी बाँबच्या साह्याने तामिळी वाघांनी हत्या केली, तेव्हा राहुल तुलनेने खूप लहान होते. १९ जून १९७० रोजी जन्मलेले राहुल आणखी काही दिवसांनी आपला एकविसावा वाढदिवस साजरा करणार होते. राजीव यांची हत्या झाली तेव्हा ते अवघे ४६ वर्षांचे होते आणि त्यांची राजकीय कारकीर्द उणीपुरी दशकभराची होती. राहुल गांधी हे आज ४८ वर्षांचे आहेत आणि यातला गेला चार वर्षांचा नरेंद्र मोदी यांचा पंतप्रधानपदाचा काळ सोडला तर त्याआधीची सलग दहा वर्षे संयुक्त पुरोगामी आघाडीची सत्ता होती. दहाही वर्षे डॉ. मनमोहन सिंह पंतप्रधान होते. इंदिरा गांधी जानेवारी १९८० मध्ये पुन्हा सत्तेवर आल्या. २३ जून १९८० रोजी राजकारणात असणारे धाकटे पुत्र सं

सुमित्रा महाजन : लोकसभा अध्यक्ष... संयममूर्ती...! .. कुठलंही अधिवेशन हे लोकसभा - राज्यसभा सभापतींच्या समोर घडतं... राज्यसभेचे पिठासीन सभापती हे मा. उपराष्ट्रपती असतात, तर लोकसभेचे सभापती हे निवडून आलेल्या सदस्यांतून निवडतात... ! .. १६ व्या लोकसभेच्या सर्वोच्च पदावर एक महनीय व्यक्ती आहेत... सुमित्रा महाजन... माहेरच्या सुमित्रा साठ्ये... वय वर्ष ७५  ... ! सद्यस्थितीत भारतातील एकमेव महिला ज्यांनी सर्वात जास्त काळ लोकसभेत पद भूषवलं... १९८९ पासून आजपर्यंत त्या लोकसभेत आहेत... .. ही म्हणावं तर सगळ्यांत संवेदनशील, धगधगती लोकसभा.. सरकार ते विपक्ष सगळेच अतंरगी... पण या सदस्यांना फक्त नजरेच्याच धाकात ठेवण्याचं कसब त्या अनूभवातूनच असावं... वर्गात शिकवणाऱ्या बाई समोर आल्यानंतर सगळी पोरं जशी गप्प बसतात तसाच धाक सगळ्या सदस्यांना महाजनांचा वाटतो... .. आज तर खरा कस लागण्याचा दिवस, त्यातही सदस्यांना ओरडून शांत करणं - रा.गा.ला कडक शब्दांत समज देणं - अनावश्यक मुद्दे खोडून काढणं - निःपक्षपणे, तटस्थपणे सगळं सांभाळणं - हसत खेळत, मर्यादा सांभाळून सभागृह चालवणं - आणि न थकता, न कंटाळता बस

एखादी गोष्ट घडली, दुर्देवानं हरलो - काहीतरी गमावलं - त्रास झाला - किंवा धडपडलो ... तर नुकसान झालं असं समजू नका - त्यातून आपण लाखमोलाची गोष्ट कमावलेली असते... ... "धडा"... ! .. तो कसा घ्यायचा हे फक्त व्यक्तीसापेक्ष असतं !

घरी बायको असतांना सीसीटीव्हीची गरज पडत नाही - जागरुक रहावंच लागतं ... ती दोन कप चहा पितांना, ओला टॉवेल चुकून बेडवर ठेवला तर, थोडाफार पसारा झाला तर, कप फुटल्यावर, सोफ्यावरच कव्हर विस्कटलं तर - फुस्स्स करुन नारद मुनी प्रकट होतात तसं कुठूनही प्रकट होते... आणि, ..... .... ... .. . पुढचा अर्धा पाऊण तास फैलावर घेते - ... त्यामुळे मी हल्ली घाबरून घाबरून राहतो... ! ..

माझी कंपनी टिके टेक्नॉलॉजी मध्ये एक प्रोजेक्ट २०१६ च्या शेवटी आम्ही दोघांनी सुरु केला... तेव्हा कंपनी सुरु करुन अवघं एक वर्ष झालेलं, तितकासा अनुभव नाही, छोटासा प्रोजेक्ट मिळाला तरी आकाश ठेंगणं व्हायचं... आणि त्यात तो प्रोजेक्ट म्हणजे तेव्हाच्या मानानं उंच उडी म्हणावा तसा... तेव्हा संपूर्ण कंपनीची टिम साईज होती ६ ... ! माझा एक मित्र ती कन्सेप्ट घेऊन आलेला... कन्सेप्ट आवडली... मिटींग झाली, माझे ६०- त्याचे ४० मध्ये ठरलं.. मी, तो मित्र आणि डेव्हलपमेंटचे दोघं अश्या चौघांच्या टिमनं त्या प्रोजेक्टवर काम करणं सुरु केलं ...! ... स्वतःचा कुठलाही लाँग टर्म प्रोजेक्ट किंवा प्रॉडक्शन म्हणा हवं तर (दुसऱ्यांचे प्रोजेक्टस् घेऊन त्यावर काम करणं नाही, हे स्वतःचं...) सुरु झाल्यानंतर किमान ६-८ महिने प्रॉफीट दूर, अडकवलेल्या कॅपिटलचं तोंड दिसत नाही... प्रॉफीट वगैरे निघत किमान वर्ष जातं... लाँग टर्म प्रोजेक्ट मूळातच लाँग टर्म असल्याने त्याचं यश-अपयश कळायला किमान एखादं वर्ष लागणार हे गृहीत असतं - एखादं बाळ जन्माला घातल्यावर दुसऱ्याच दिवशी त्याने शर्ट-पॅन्ट घालून ऑफीसला जावं आणि पैसे कमवावे हे जितकं अशक्य

आत्ताच पुण्यातल्या एका कार्यक्रमात एकानं टिळक पगडी न वापरता गोल गोल पागोटं वापरावी असा सल्ला दिला ... त्यामुळे दोन गोष्टी झाल्या .. एक : टिळक पगडी ज्या डोक्यावर हवी त्या डोक्याची तितकी बौद्धीक पात्रता हवी... कारण टिळक पगडी ही विद्ववत्तेची दर्शक आहे... ती विद्वत्ता कॉमन नाही... पुणेरी पगडी धारण करणारी व्यक्ती ही त्या लायकीची असावी ! .. दोन : काही गोष्टींची बरोबरी होवू शकत नाही ... त्यामुळे - सुंठीवाचून खोकला गेला, नी बुद्धीवाद्यांना आनंद झाला ! ... राष्ट्रवादी काँग्रेसला २०वा वर्धापनदिन मुबारक !

तारक मेहता मधल्या डॉ. हाथीचा रोल करणाऱ्या कवी कुमार आझाद या कलाकाराचं ऋदय विकारानं वोक्हार्ट मध्ये निधन झालं. रोजच्या बघण्यातला माणूस असा अचानक निघून जाणं खूप चटका देणारं असतं...  . प्रचंड अवजड शरीर सांभाळत अभिनय, नृत्यात असणारी त्यांची चपळता, संवादफेक, टायमिंग या गोष्टीला तोड नव्हती... कुमार आझाद यांच्या आधी निर्मल सोनी हे डॉ. हाथी या पात्राचा रोल करायचे, पण निर्मल सोनी यांचा करार संपल्यावर आझाद आले आणि त्यांनी डॉ. हाथी म्हणून आपली जागा प्रेक्षकांच्या मनात, घरात पक्की केली. वेळेवर येणं, नियमितता आणि सहकारी कलाकारांना हसत खेळत सांभाळून घेण्याची हातोटी यामुळे कुमार आझाद यांनी प्रत्येकाच्या मनात जागा निर्माण केली होती...  . एखादा माणूस दररोजच्या बघण्यातला असेल आणि त्याचं अचानक जाणं हे जरी खूप चटका देणारं असलं तरीही, जाण्याचं कारण हे देखील धडा देणारं असतं... कवी कुमार यांचं अवाढव्य शरीर हे त्यांची ओळख होती, त्यावरच त्यांना अनेक भूमिका मिळाल्या - आपल्या अभिनय कौशल्याने त्यांनी त्या फुलवल्या, तरीही - त्याच अवाढव्य शरीराने त्यांचा घात केला... त्यात सिगरेटची सवयही जीवघेणी ठरली ! .