Blog | Tejas Kulkarni

रफी साहेब... स्वर्गातले गंधर्व अवतार घेतात, कार्य करतात, देणं देतात... आणि स्वस्थानी परत जातात... त्यांना ना जन्म असतो ना मृत्यू... मानवी मर्यादा त्यांना आड येत नाही, ना ते कधी संपतात... मोहम्मद रफी नावाचा देव होऊन गेला... त्या देवाने आपल्या स्वर्गीय आवाजाने भरभरून दिलं, मागच्या चार आणि पुढच्या शेकडो पिढ्यांवर आजन्माचं ऋण देऊन १९८० मध्ये याच दिवशी स्वर्गात स्वस्थानी प्रस्थान केलं... रफी साहेबांच्या आवाजाने प्रत्येकावर जादू केलीय... प्रत्येकजण त्या आवाजाचा भक्त आहे... खुशनसीब है वो लब्ज़ जिनको तुमने छुआ, जन्नत मिले उस गाने को जिसे रफी ने गाया.. .. वयाच्या सातव्या वर्षी लाहौरमध्ये एका फकीराच्या मागे फिरुन ते त्याच्यासारखं गात असत, त्या फकीराने हा अवलिया जगाला दिला.. त्यांची गानप्रतिभा त्यांच्या भावाने ओळखली आणि उस्ताद वाहीद खान यांच्याकडे शिक्षणासाठी पाठवलं... हे सुरु असतांना प्रख्यात गायक कुन्दनलाल सहगल यांचा कार्यक्रम लाहौर रेडीओकरता होत होता, लाईट गेले आणि गोंधळ झाला. त्यावेळी जमाव शांत करण्यासाठी रफींच्या मोठ्या भावाच्या विनंतीने त्यांना गाण्याची संधी मिळाली. त्या प्रेक्षकां

तीन वर्षांपूर्वी, मास्टर्सला असतांना फायनल टर्म आधी एका मोठ्या कंपनीकरता (नॉन एमएनसी) माझं आणि सोबत चार मित्रांचं सिलेक्शन झालं... कम्यूनिकेशन चांगलं - टेक्नीकल स्कील एक्स्पर्ट लेव्हलचे त्यामूळे पाच आकडी तगडं पॅकेज, पुढेमागे भूsssर उडायचा चान्स, हाय लेव्हल प्लॅटफॉर्मचे प्रोजेक्ट, फाईव्ह स्टार सराउडींग आणि बेसिक वन इयर कम्पलसरी कॉन्ट्रॅक्ट असा मामला सेट होता... फुल्ल हवेत उडत होतो... .. फायनल एक्झाम्स नंतर सुरू होणाऱ्या एका प्रोजेक्टकरता आम्ही प्लेस होणार होतो. मध्ये जवळपास दोन महिन्याचा काळ हातात होता... कॉन्फीडन्स लेव्हल स्वर्गात होती... त्या फेज मधलं टॉप सॅटीस्फॅक्शन लेव्हल होतं... सुखी वेलसेट आयुष्याचं प्लानिंग सुरु झालेलं... एक एक दिवस गेला - जॉइनिंग डेट जवळ येता येता तीन दिवसांवर आली... आतुरता काय असते ते तेव्हा कळत होतं. सोमवार, १ तारखेला सकाळी ९ः३० ला रिपोर्टिंग करण्याचा रिमाइंडर मेल आला... २९... ३०... ३१... Three days left only.... असं Countdown सुरु झालेलं... आणि २९-३० च्या मधल्या रात्री माझं चक्र उलटं फिरलं... .. त्या रात्री अचानक पोटात दुखायला लागलं, उजव्या बाजूला... ! म

Vinod Kapri (Thank You for air the truth) Sharing the Facebook post of Mr. Vinod Kapri with his permission. He is senior journalist. The purpose of sharing this post is nothing but the show my support to Mr. Vinod Kapri as well as to share the fact of person who are continuously blaming Hon. Prime Minister of our county and leaders of ruling party.  Thank you... Courtesy : Mr. Vinod Kapri मोदी के नाम पर शहीद बनने वालों ..... कुछ मित्रों को मेरी इस पोस्ट पर आपत्ति हो सकती है पर नरेंद्र मोदी के विरोध के नाम पर कैसे कैसे खेल हो रहे हैं और कैसे लोग खुद को ज़बरन शहीद बनाने की कोशिश कर रहे हैं - ये सामने लाने के लिए इस पोस्ट को लि खना बहुत ज़रूरी है।   ताज़ा मिसाल है निखिल वागले की TV 9 मराठी से विदाई की।वागले जी का मैं तब से प्रशंसक हूँ , जब मैं पत्रकारिता में आया भी नहीं था। 90 का दशक रहा होगा। मैं कॉलेज में था और इसी दौरान निखिल वागले और उनके अखबार पर शिवसेना के गुंडों ने हमला किया था।लेकिन वागले डरे नहीं। तब से मै वागले को एक निडर और निष्पक्ष पत्रकार समझता रहा। लेक

हुषार, विचारी आणि अभ्यासू व्यक्ती उपजत तैलबुद्धी लाभलेले प्रणब मुखर्जी आज राष्ट्रपतीपदाचा कार्यकाळ पूर्ण करून निवृत्त होत आहेत... अनेक देशद्रोही गुन्हेगारांना फाशी देण्यापासून अनेक महत्वाचे घटनात्मक निर्णय, राज्यनिर्मिती सह, महत्वाचे कायदे करण्याचे निर्णय त्यांच्या कार्यकाळात घेतले गेले... राज्यांमध्ये उद्भवणारे पेचप्रसंग त्यांनी उत्तमरीत्या सोडवले... मोदींच्या निर्णयात अदृष्य शक्ती म्हणून प्रणबदा भक्कमपणे उभे होते... भारताचं परराष्ट्र धोरण ज्या मजबूतीत उभं आहे त्याचं अर्ध श्रेय निश्चीतच प्रणबदांना जातं... तेरापैकी ज्यांची कारकीर्द गौरवास्पद म्हणून ओळखली जाईल अश्या फार थोड्या राष्ट्रपतींमध्ये प्रणवदांचं नाव डॉ. एपीजे कलाम, डॉ. राधाकृष्णन यांच्या बरोबरीने घेतलं जाईल... ! त्यांच्या ५ वर्षाच्या कार्यकाळाचा समृद्ध लेखाजोखा : (१) दोन टोकाच्या भिन्न विचारांच्या सरकारांबरोबर कारकीर्द झाली. आधीची दोन वर्ष घोटाळ्यांत बुडालेलं मनमोहन सरकार, पुढची तीन वर्ष मोदी सरकार. त्यात त्यांनी अतिशय संयमी भूमिका घेतली. (२) देशाच्या संरक्षणावर विशेष भर दिला. अंतर्गत वादावर पुरेसं नियंत्रण मिळालं तर बाह्य

२५ मे २०१० चा भयंकर दिवस जसा जाहीर झाला, डोळ्यासमोर दिवसा तारे चमकत होते... आधीच्या तीन रात्री झोपही नव्हती... २४ नंतर २५ला दुपारी १ पर्यंत धssडधssड...धssडधssड... थाऱ्यावरच नव्हतं... आपण लाख चांगलं लिहीलंय, पण भणकेल एक्झामिनरनं त्याच्या बायकोशी भांडून तो राग आपल्याच एखाद्या पेपरवर काढला असेल तर ? ... ते ... मला जर सूपरपॉवर असती तर मी त्या रिजल्टमध्ये घुसून  तो ९९.९९ टक्के केला असता वगैरे मारामारी मनात सुरु होती ... त्या वर्षी आमच्या अख्ख्या घराण्यात हेच एकमेव शिंगरू बारावीला... त्यात लार्जर दॅन लाईफ इमेज... चुकून माकून एखाद्या विषयात गचकलो तर... ?  सगळे नातेवाईक मिळून पूजा घालतील... छातीत धस्स्स... नको नको... calm down tejaaa.... be positive...  रिजल्टसे डर नही लगता साब... नातेवाईकसे लगता है...  टाईप गोंधळ सुरू होता... ... कारणही होतं... क्लास लावला नाही म्हणून शेवटच्या दिवसापर्यंत इंटरनलनं फाईल्स साईन करायला नाटकं केली... प्रॅक्टीकल एक्झामला कुरापती काढून वाद घातला... रागात मी अटेंडन्स साईन करुन निघून गेलो... आणि सगळ्यांसमोर धुंदीत - प्रॅक्टीकलचे मार्क नाही तर नाही, नो नीड..

काही दिवस हे ठरवून एकाच मापातले असतात, त्या त्या दिवशी प्रत्येक गोष्ट अनुक्रमे घडतेच. श्रावणाचा पहिला दिवस यूगानूयूगे सेsssम... जसा लहानपणी होता, त्याच थंडगार झुळूका आजपण वाहतात... काहीतरी स्पेशल घडतंय टाईप. .. श्रावण म्हणजे काय ? लहानपणासूनची बेसिक कन्सेप्ट - या महिन्यात रविवार आणि सोमवार दोन्ही दिवस सुट्टी असते, देवघरात तो नागाचा कागद चिटकवतात.. सोमवारफेवरेट महादेवाचा दिवस.. बुधवारी तिजोरीवर कुंकूने ते ह्यूमन बॉडी शेपचं पेअर बनवतात. शुक्रवारी फुटाणे... श्रावणात भरपूर सुट्ट्या असतात. श्रावणात दहीहंडी येते. श्रावणात गणपतीची चाहूल लागते... मोठं झाल्यावर पद्धत बदलली, पण श्रावण आणि कन्सेप्ट सेम आहे... ... लहानपण आठवून देणारा श्रावण. ... श्रावणाचे गाणे पण जबरदस्त... सावन को आने दो...  श्रावणात घननीळ बरसला... श्रावणधारा... श्रावण आला या वनी... ऋतू हिरवा... शुक्रतारामधील काही गाणी... ही गाणी इतर वेळी ऐका, आणि श्रावणात ऐका... श्रावणात ऐकली तर बरोब्बर मनाच्या त्या कोपऱ्यापर्यंत जातात, जिथे गेल्यावर फिल होतं, खऱ्या अर्थानं आनंद, समाधान लाभतं... अजून एक-दोन गाणी आहेत. जर कुठे पि

कार्पोरेटस् मध्येही बऱ्याच गोष्टी या गुजरात्यांकडूनच शिकण्यासारख्या असतात... Beyond Business रिलेशन जपण्यात या लोकांना तोड नसते... .. एका इलेक्ट्रॉनिक शॉपवर मित्राच्या Recommendation नी ऑफीसकरता मी स्क्रीन्स, साऊंड सिस्टीम, पी.सी, फ्रिज वगैरे घेतलं... ते इन्टॉल केलं... पेमेंटचा चेक देण्यासाठी गेलो... ! "तेजाभाय, नास्ता करके जावो मालिक" म्हणून चहा, आणि दाबून  फाफडा वगैरे झाल्यावर - त्यानं मिठाईचा बॉक्स हातात दिला... "वेलकम टू अवर फॅमिली मि. कुलकर्णी... " डिल झाली की beyond Business, काहीतरी स्विटस् देऊन सेलीब्रेट करतात... पुढची डिल इथेच फायनल होते... लेटस् सेलीब्रेट द बिजनेस... मस्तय हे.. मागे एकदा एका हाऊसिंग सोसा. प्रोजेक्टमध्ये गुजराती पार्टनरनं प्रत्येक ग्राहकाला खरेदीखता बरोबर लक्ष्मीची चांदीची मूर्ती, आणि मिठाईचा बॉक्स देण्याची आयडीया दिली होती, तो आमचा एकत्र पहिलाच बिग प्रोजेक्ट. दोन हजाराची मूर्ती + पाचशे रुपयाची काजूकतली : अडीच हजारात पुढच्या प्रोजेक्टची बोहनी त्यातूनच फिक्स झाली... ! क्वालीटी मॅटर्स, पण beyond the official, formalities प्रत्येक माण